-
1 zawiewać
zawiewać drogę (I) den Weg zuwehen (mit D);zawiało go fam. er bekam Zugluft, er stand im Zug
См. также в других словарях:
zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… … Słownik języka polskiego